ดังนั้นจึงมีผู้เขียนแผนรองรับอันนี้ขึ้นมา SmiLelY อ่านแล้วก็เห็นว่าเป็นแผนที่ดีเหมือนกัน
ก็เลยเอามาแชร์ให้ดู เพื่อว่าเพื่อนๆ พี่ๆ จะเอาไปปรับใช้กับตัวเองได้ ลองอ่านดูนะ
เขียนโดย คุณคณานันท์ ทวีโภค รักในหลวง เมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2011 เวลา 17:31 น.
เป็นแผนรองรับกรณีฉุกเฉินหากเกิดสถานการณ์น้ำท่วมรุนแรงในเขตกรุงเทพมหานคร เนื่องจากมีผู้อาศัยอยู่หนาแน่นมาก ประชากรเกือบ 10 ล้านคน หากไม่ได้จัดเตรียมแผนฉุกเฉินสำรอง ย่อมเกิดความโกลาหลและความยากลำบากต่อพี่น้องประชาชนอย่างยิ่ง ตอนพิมพ์อยู่ก็ได้ข่าวมาตามที่คาดไว้อีกแล้ว ขอให้ส่งแชร์ด่วนที่สุดครับ
ขอเริ่มที่ [ภาคประชาชน] อย่างพวกเรากันก่อน
- เตรียมพร้อมรับสถานการณ์ในกรณีที่เกิดน้ำท่วมรุนแรงที่สุดเอาไว้ก่อน แต่ละบ้านแต่ละครอบครัวปรับแผน รับมือเป็นลำดับ(ตามสถานการณ์ ตามพื้นที่ ตามความพร้อม)
- วิเคราะห์ก่อนว่าบ้านของเราเสี่ยงต่อการถูกน้ำท่วมแค่ไหน หากท่วมน้ำจะมาทางด้านไหนของเมือง น้ำไหลเข้าบ้านจากจุดไหนได้บ้าง ติดตามข่าว ปรับระดับการเตรียมพร้อม
- กันน้ำเข้าบ้านเรือน
- นำข้าวของเก็บขึ้นที่สูง เก็บของมีค่า และเอกสารสำคัญเอาไว้เป็นหมวดหมู่
- จัดระเบียบ จัดเตรียมอาหารน้ำของใช้จำเป็นต่อชีวิตเอาไว้ใกล้มือ ใกล้ตัว
- หากมีเครื่องกรองน้ำ มีภาชนะขวดใส่น้ำได้ ให้กรอกน้ำดื่มสะอาดเตรียมเอาไว้ก่อน ให้มากที่สุด
- อาหารเตรียมเอาไว้ สำรองให้ได้ 1 เดือน ไม่จำเป็นต้องเป็นมาม่า ปลากระป๋อง ลองคิดให้แตกต่างดู อาหารที่ชอบจะได้ไม่เครียดเกินไป
- ยาประจำตัว เน้นยาแก้น้ำกัดเท้า ผื่นคัน แก้ไข้
- หาอุปกรณ์ชูชีพ แพสำหรับทุกคนในบ้าน ในกรณีที่อาจต้องออกมาภายนอกบ้านหรืออพยพ ซึ่งอาจทำเองจากขวดน้ำพลาสติก
- จัดหาวิทยุที่ใช้ถ่านไฟฉายมาเอาไว้สำหรับฟังข่าวสาร หากไม่มีไฟฟ้า
- นำรถไปจอดในที่สูง
- เตรียมหนังสือดี ๆ เอาไว้อ่าน หนังสือธรรมมะ เพลงเพราะ ๆ เพื่อปรับอารมณ์ไม่ให้เครียด
- หากมีเวลาและความสามารถพอ ปลูกต้นไม้กินใบง่าย ๆ ปักชำใส่กระถางแขวนเอาไว้ แยกเอาไว้ให้มากที่สุด
- วางแผนอพยพ คิดหาข้อมูลสถานที่ที่ใกล้ที่สุด รวมทั้งวิธีการเดินทาง การเคลื่อนย้าย
- หากเกิดน้ำท่วม ฝึกที่จะคิดในแง่บวก มองโลกในแง่ดี อย่าใช้อารมณ์กันในบ้าน เพราะจะทำให้บดบังสติปัญญาในการแก้ปัญหา
- เอื้อเฟื้อ แบ่งปันกันในครอบครัว ช่วยเหลือเพื่อนบ้าน เตือนเพื่อนบ้านให้เตรียมตัวเอาไว้ จำเอาไว้ว่าหากคนรอบข้างคุณลำบาก นั่นคือเราทุกคนลำบากด้วยต้องช่วยกัน ความหวัง ความเชื่อมั่น การมองโลกในแง่ดีจะช่วยให้ผ่านพ้นเหตุการณ์ไปได้ครับ ขอให้ปลอดภัย
[ภาคของวัด (โบสถ์ มัสยิด)]
- เนื่องจากทุก ๆ คนเดือดร้อนกันไปหมด จนบางครั้งเราปล่อยปละละเลย หรือหลงลืมนึกถึงวัดและพระ และหลายต่อหลายครั้งยามยาก วัดนี่ล่ะที่เป็นที่พึ่งพิงในยามเกิดภัยพิบัติ
- ถวายข้อมูลให้พระท่านได้ทราบและเตรียมการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วยพระท่านเตรียมขนของขึ้นที่สูง
- ช่วยกันป้องกันเขตศาสนสถานสำคัญ
- ช่วยพระท่านจัดเตรียมอาหารเสบียงในโรงครัว โรงทานของวัด
- ช่วยพระท่านจัดเตรียมสถานที่ศาลาการเปรียญ หากวัดมีความพร้อมในการช่วยเป็นที่พึ่งพิงต่อชุมชน กรณีที่สามารถจัดตั้งเป็นศูนย์อพยพได้
- ช่วยพระท่านจัดของสังฆทานที่มีอยู่ให้เป็นระเบียบ เพื่อสามารถนำมาใช้ได้ทันที
- รีบส่งข่าวนี้ให้พระท่านทราบโดยเร็วที่สุดครับ
[ภาครัฐ ถ้าจะกรุณาและเป็นไปได้]
- ใช้แรงงานจากทุก ๆ ทัณฑสถานทำกระสอบทรายและส่งมาช่วยภายนอก
- เร่งจัดตั้งศูนย์ให้ความช่วยเหลือแหล่งอาหาร น้ำสะอาด โดยขอความร่วมมือจากภาคเอกชน
- เร่งประกาศจัดตั้งศูนย์อพยพ โดยขอความร่วมมือจากภาควัดและเอกชน
- ปิดกั้น ป้องกันน้ำท่วมเน้นที่จุดสำคัญต่อการให้ความช่วยเหลือประชาชน และต่อการสื่อสาร การประสานงานจริง ๆ
- ขอความร่วมมือเอกชนในการเอื้อเฟื้อสถานที่เปิดใช้พื้นที่เป็นศูนย์อพยพโดยเร็ว
- มาตราการขั้นเด็ดขาดต่อผู้ทำลายซ้ำเติมผู้เดือดร้อนและประสพภัย เพื่อไม่ให้เกิดการจราจล การปล้นชิง โขมยและอาชญากรรม
- ระดมสรรพกำลังเพื่อการให้ความช่วยเหลือ "ชีวิตของประชาชน" ก่อน
- ระดมความช่วยเหลือจากภูมิภาคใกล้เคียงที่ยังไม่เกิดภัยพิบัติ
ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : Kapook.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น